To już dziś w nocy ma przyjść Święty Mikołaj!!!
Moje dzieci od dawna odliczały czas do 5/6 grudnia, codziennie skreślając kolejne daty w kalendarzu… Listy do Świętego Mikołaja (każde dziecko swój) napisały w tym roku wyjątkowo późno, bo dopiero pod koniec października. Przez ostatnie kilka lat zasiadały do pisania już… 7 grudnia! Tak czy inaczej, Święty Mikołaj wystawione za okno listy zabrał i od tamtej pory dzieci czekają z jeszcze większą niecierpliwością, a ich radość z dnia na dzień rośnie. Oj, będzie się jutro działo!!!
Na pisanie listów do Świętego Mikołaja jest już co prawda za późno, ale można jeszcze napisać list do tego, kto przynosi prezenty w Wigilię pod choinkę. Do nas przylatuje Aniołek. Do Niego dzieci też co roku piszą listy.
Uważam, że warto ten zwyczaj kultywować jak najdłużej. Bo tak jakoś jest, że w pewnym momencie o nim zapominamy… A szkoda… To dodaje przecież tyle magii przedświątecznemu – i świątecznemu – czasowi! A tę zdecydowanie warto stwarzać i utrzymywać. Nie tylko wtedy, gdy w domu są dzieci.
K i Z co roku piszą listy z prośbami o prezenty zarówno do Świętego Mikołaja, jak i Aniołka – robią to sami z własnej inicjatywy odkąd tylko nauczyli się stawiać pierwsze litery! Zawsze było tak, że powstawało kilka wersji listu od każdego dziecka (to rysunek się nie udał, to pomysł na prezent się zmienił – powodów pisania listu ciągle od nowa było wiele). Wkładany do koperty był dopiero ten jeden właściwy. Tak więc zostało nam sporo nadprogramowych listów… Cudowna pamiątka! Już teraz dzieci mają wielką frajdę, gdy je czytają – a co dopiero będzie za 5, 10, 20… lat?! Jednego niestety tym listom brakuje – nie zaopatrzyłam ich w daty. To duży błąd z mojej strony, bo teraz nie bardzo możemy dojść do tego, który list kiedy powstał (szczególnie, że w każdym roku było ich kilka napisanych przez jedno dziecko – więc trudno zgadywać po sposobie pisania). Wiem tylko, że najwcześniejsze są z 2011 roku, kiedy Z miała 4, a K 6 lat (J miał wtedy 2 i listów nie pisał).
Każdy list dzieci opatrują rysunkami rzeczy, o które proszą. W pierwszych listach stanowiły one wskazówkę dla Świętego Mikołaja/Aniołka na wypadek, gdyby nie odszyfrował on tego, co dzieci napisały (i żeby na pewno przyniósł to, o co prosiły)! Sprytne, prawda?! Teraz rysunki są tylko dodatkiem, bo dzieci piszą już czytelnie.
Wszystkie napisane przez dzieci świąteczne listy są na swój sposób szczególne i każdy z nich jest wart zachowania. Jednak największy sentyment mam do jednego listu Z – napisanego w całości w lustrzanym odbiciu! Wiadomo, dzieci przekręcają literki. Ale żeby cały tekst napisać w ten sposób – to dla mnie już wyższa szkoła…!
Z roku na rok listy stawały się coraz bardziej przemyślaną listą konkretnych życzeń i straciły wiele uroku… Zeszłoroczne były chyba kulminacyjnym punktem wyliczania zachcianek. W tym roku dzieci zdecydowanie się ograniczyły w życzeniach. Poza tym napisały już tylko jedną wersję listu; sporządziły jednak jego kopię – po to, by po otrzymaniu prezentów od Świętego Mikołaja zaznaczyć, co dostały, a niespełnione życzenia napisać w liście do Aniołka… Dbają o swoje interesy!
Poniżej moje ulubione listy, które napisali K i Z – ułożone intuicyjnie według kolejności powstawania.
***
Zatem – oto listy do Świętego Mikołaja:
– w pierwszej kolejności te napisane przez Z:
***
***
– i list K:
Starsze dzieci zadbały też o młodszego brata. Ponieważ J jeszcze nie umiał wtedy pisać, napisały list w jego imieniu. Bały się, że jeśli J nie wyśle listu, to Święty Mikołaj nie przyniesie mu żadnych prezentów…
Teraz listy „do Aniąłka”.
Najpierw listy Z:
***
A tu listy K:
***
***
A jak jest u Was? Czy Wasze dzieci piszą listy do Świętego Mikołaja/Aniołka?
